Ανοιξιάτικη τροφοδότηση μελισσών
Το άρθρο μας αυτό ξεκινάει με δύο εύλογα ερωτήματα που μπορεί να έχουμε σχετικά με την ανοιξιάτικη τροφοδοσία ,ας τα δούμε λοιπόν.
Είναι απαραίτητο να γίνει αυτή η τροφοδότηση? ,αφού τα μελίσσια ούτως η άλλως λόγο εποχής ξεκινούν να γωνιάζουν?
.Ή… εμένα δεν μου χρειάζεται γιατί τα μεταφέρω κοντά σε πευκοδάσος που έχει και ανθοφορίες εποχής (χορτονομές,ανοιξιάτικο κισούρι κουμαριά κ.λ.π)και τα μελίσσια θα απογειωθούν άρα γιατί να τα τροφοδοτήσω ?
Και πολύ καλά κάνεις θα απαντήσω στο δεύτερο μιας και το ίδιο πράττω και εγώ. Αλλά…… τα μελίσσια μου θα τα τροφοδοτήσω γιατί αυτή η τροφοδότηση στην ουσία είναι μια θεραπεία ,ναι είναι, γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι αρχή της άνοιξης φουντώνει η νοζεμίαση και για να μην μετατραπεί αυτή η γλυκιά τέχνη σε πικρή και τρέχουμε και δεν φτάνουμε ξαφνικά ,μιας και η πρόσφατη μορφή(nosema ceranae)δεν χαρίζει κάστανα όπως λέμε, είναι απαραίτητο να εφαρμόζουμε μέτρα πρόληψης και να τροφοδοτούμε τα μελίσσια μας σιρόπι με θυμόλη.
Από το Α.Π.Θ αναφέρετε μάλιστα ότι κάθε μελίσσι μας πρέπει να τροφοδοτείτε με δύο έως τέσσερα λίτρα σιρόπι με θυμόλη φθινόπωρο και άνοιξη ανελλιπές για δέκα χρόνια έχεις δεν έχεις συμπτώματα νοζεμίασης.Ναι καλά διαβάζετε έχουμε δεν έχουμε συμπτώματα πρέπει να εφαρμόζουμε αυτήν την τροφοδότηση για να μην βρεθούμε προ εκπλήξεων και μάλιστα δυσάρεστων μιας και η συγκεκριμένη ασθένεια χαρακτηρίζετε ως επίμονη .Επί της ευκαιρίας να βάλει και ένα ερώτημα ο γράφων ,μήπως κάποια στιγμή αποφασίζαμε όλοι μας να μπούμε σε μια λογική συλλογικής αντιμετώπισης εχθρών και ασθενειών ?Ρομαντικό ακούγετε το ξέρω και όντως είναι δύσκολο να γίνει μιας και υπάρχει και πολύς κόσμος που έχει μελίσσια για να λέει ότι έχει και είναι αφημένα στο έλεος του θεού,στον αυτόματο που λέμε,έχοντας άγνοια το τι μπορεί να επιφέρει η απερισκεψία του σε κάποιον που προσπαθεί να συμπληρώσει το εισόδημά του η και να ζήση από την ευλογημένη αυτή τέχνη.Να μην σας κουράζω όμως με τους προβληματισμούς μου άλλο και ας επιστρέψουμε στο θέμα μας πέρνωντας τα πράγματα από την αρχή.
Εφόσον έχουμε προετοιμάσει τις γονοφωλιές στα μελισσοσμήνη μας όπως έχω γράψει εδώ και εδώ τους δίνουμε ένα περιθώριο μιας εβδομάδας για να προλάβουν να τραβήξουν τα μέλια από τα τελάρα με το γόνο και να τα γεννήσει η βασίλισσα .Αν δεν δώσουμε λίγο χρόνο στα μελίσσια για να κάνουν τις εργασίες που πρέπει και ξεκινήσουμε αμέσως την τροφοδοσία με σιρόπι, είναι πολύ πιθανό να το αποθηκεύουν κοντά στο γόνο με αποτέλεσμα να υπάρξει καθυστέρηση στο να γεμίσουν τα πλαίσια με γόνο γιατί θα μπλοκάρετε από το σιρόπι πράγμα το οποίο δεν θέλουμε να συμβεί,το σιρόπι δεν θέλουμε να αποθηκεύετε ή χειρότερα ακόμη αν κάνει καμιά καλοκαιρία και λόγο ότι η τροφοδοσία λειτουργεί διεγερτικά, είναι πολύ πιθανό η βασίλισσα μας να βάλει αβγουλάκια και μέσα στα τελάρα με τις γύρες που βρίσκονται δίπλα στον γόνο .Πράγμα που ούτε αυτό θέλουμε, γιατί σε μια απότομη αλλαγή του καιρού το μελίσσι θα σφίξει και ίσως να μην μπορεί να ζεστάνει αυτόν τον γόνο.Μην ξεχνάμε ότι η τροφοδότηση αυτή μπορεί να ξεκινήσει και μέσα στον Φεβρουάριο αν ο καιρός είναι καλός. Έτσι λοιπόν στόχος μας είναι να κρατάμε τον γόνο συμπαγή να μην έχουμε δηλαδή πέντε τελάρα με μισό γόνο αλλά τρία γεμάτα από γόνο .Και τις δύο παραπάνω περιπτώσεις μπορούμε να τις αποφύγουμε αν χρησιμοποιήσουμε τους κατάλληλους τροφοδότες τους οποίους εγώ τους ονομάζω ελεγχόμενης ροής κοινός μπουκαλάκι.Τοποθετώντας ένα μπουκαλάκι ανά τρεις-τέσσερις μέρες ή δύο μπουκαλάκια την εβδομάδα αν τα μελίσσια τα έχουμε μακριά.
Το σιρόπι μας θα είναι 1 προς 1 ,ένα κιλό ζάχαρη με ένα λίτρο νερό την θυμόλη αφού την διαλύσουμε σε καθαρό οινόπνευμα, μιας και είναι αδιάλυτη στο νερό θα την προσθέσουμε στο σιρόπι μας .Η δοσολογία είναι ένα γραμμάριο θυμόλη σε δεκαπέντε λίτρα σιρόπι όσοι έχουν λίγα μελίσσια με έναν δοσομετρητής 1/4 του κουταλιού του τσαγιού θα κάνουν την δουλειά τους καθώς αν τον γεμίσουμε καλά παίρνει ένα γραμμάριο.
Μελισσοκόμος 